Gdańsk – zrekonstruowany w 1997 roku Dom Cechu Młynarzy

Wzniesiony w 1831 roku. Pierwotnie umiejscowiony na północ od Wielkiego Młyna (obecny skwer Heweliusza). Pod koniec XIX wieku stojące tu podupadłe budynki zostały wyburzone. Postanowiono jednak uratować wyróżniający się urodą Dom Cechu Młynarzy. W 1894 r. obiekt rozebrano i z pewnymi zmianami odbudowano na skraju wysepki ujętej ramionami Kanału Raduni. Pięknie wkomponowany w otoczenie stał się inspiracją dla wielu gdańskich malarzy i fotografów.

Zabytek przepadł, wydawałoby się bezpowrotnie, w czasie wojny wiosną 1945 r. W latach 60. w jego miejscu przez kilka lat stał mostek kapitański, który miał reklamować dokonania przemysłu stoczniowego.

W 1997 r. już po raz drugi przystąpiono do odbudowy domu rekonstruując jego stan sprzed wojny. Obecnie budynek mieści restaurację i jest jednym z najciekawszych przykładów architektury szachulcowej w Gdańsku.

Widoczny w tle na pierwszym zdjęciu Wielki Młyn odbudowywano w latach 1962–1965. Hełm kościoła św. Katarzyny został zrekonstruowany w 1975 r.

Źródło: Dwór Cechu Młynarzy – InfoGdańsk | WIELKI MŁYN – Encyklopedia Gdańska