Rydzyna – zamek i trwająca do dzisiaj odbudowa

Zamek w Rydzynie został ograbiony i spalony do gołych murów przez żołnierzy Armii Czerwonej w 1945 r., którzy początkowo obwiniali o pożar niemieckich dywersantów. Zniszczeniu uległo kilkaset lat polskiej historii i wybitne dzieła sztuki wykonane przez mistrzów z całej Europy. Zamek płonął przez kilka dni…

Tuż po wojnie już w 1946 ruiny zabezpieczono. W latach 1950-1965 zamek doprowadzono do stanu surowego (odtworzono dach, hełmy wież, okna, drzwi). W 1970 w wieczyste użytkowanie zamek oddano Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Mechaników Polskich SIMP. Pomiędzy 1972 a 1989 rokiem wykonano rekonstrukcję konserwatorską części najważniejszych wnętrz. Odtworzono m.in. dwukondygnacyjną salę balową z czasów Stanisława Leszczyńskiego. Pomieszczenie ma 22 kolumny korynckie oraz wielki plafon z apoteozą zaślubin Aleksandra Józefa Sułkowskiego z Aleksandrą Przebendowską. Projekt odbudowy i rekonstrukcji wykonał Witold Milewski wraz ze współpracownikami. Za prace odpowiedzialne były Poznańskie Pracownie Konserwacji Zabytków oraz Pracownia Rekonstrukcji Rzeźby z odbudowywanego w tym czasie Zamku Królewskiego w Warszawie.

Podstawą dla rekonstrukcji były archiwalne zdjęcia wykonane w okresie międzywojennym przez Romana Ulatowskiego. Prace wciąż jednak trwają a w ubiegłym miesiącu ukończono m.in. rekonstrukcję Dużego Plafonu w Sali Wielkiej Alkowy.

Historia

Pierwotny gotycki zamek został zbudowany w latach 1403-1422 przez Jana z Czerniny herbu Wierzbna. Niestety, zamek został zniszczony podczas najazdu Szwedów. W latach 1685-1695, częściowo z użyciem średniowiecznych murów, wzniesiono barokową rezydencję Leszczyńskich według projektu królewskiego architekta Józefa Szymona Bellottiego i Pompeo Ferrariego. Zamek przeszedł kilka przebudów, w tym w latach 1742-1745 (Karol Marcin Frantz) oraz 1783-1796 (Ignacy Graff i Dominik Merlini).

Zamek pełni obecnie funkcje konferencyjno-gastronomiczne.