Kazimierz Dolny – Kamienica Celejowska wciąż jest odtwarzana (ostatni raz w 2022 roku)

Spalona przez Rosjan w 1915 r. Odbudowana w 1920 r. przez Towarzystwo Opieki Nad Zabytkami Przeszłości. W 2022 roku odtworzono drewnianą galerię wg projektu Jana Koszczyc-Witkiewicza z roku 1925.

O szczegółach pisał Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków:

„Kamienica Celejowska (położona przy ul. Senatorskiej 11) jest jednym z cenniejszych zabytków manieryzmu w Polsce. Wzniesiona została w 1635 r. dla kupca Bartłomieja Celeja, w poł. XVIII w. przeszła na własność rodziny Ulanowskich; pełniła też funkcję siedziby żydowskiej szkoły podstawowej. W 1915 r. została zniszczona w wyniku pożaru i dzięki staraniom TOnZP pokryto ją prowizorycznym dachem, przy użyciu drewna z rozbiórki promu w Puławach. Po II w. światowej w kamienicy swoją pracownię miał Karol Siciński, ówczesny konserwator zabytków; od 1964 r. obiekt jest siedzibą Muzeum Nadwiślańskiego. W l. 70. XX w. przeprowadzono remont kapitalny kamienicy i przywrócono pierwotny wygląd fasady; być może w tym czasie połączono ją z sąsiednim budynkiem nr 13 (wzniesionym w l. 50. XX w. w miejscu wcześniejszej zabudowy, zniszczonej w 1915 r.). Fasada kamienicy posiada bogatą dekorację sztukatorską, z rozbudowaną attyką, dekorowaną naturalnej wielkości figurami św. Jana Chrzciciela, Chrystusa Zbawiciela, Matki Boskiej i św. Bartłomieja.

W ramach współczesnej inwestycji (która objęła kamienicę Celejowską oraz budynek sąsiedni Senatorska 13) wymieniono znajdującą się w złym stanie technicznym, pochodzącą z l. 70. XX w,. więźbę dachową oraz wymieniono pokrycie dachowe na blachę tytanowo-cynkową (kamienica), w budynku nr 13 na gont drewniany – wraz z orynnowaniem. Przy okazji przebudowano poddasza w obu budynkach i adaptowano je na pomieszczenia gościnne. Z uwagi na zły stan techniczny, ujawniony w trakcie prac, wymieniono część belek stropowych w złym stanie technicznym nad piętrem, na nowe analogiczne. W kamienicy Celejowskiej obniżono poziom posadzki piwnic wraz z wykonaniem od wewnątrz izolacji przeciwwilgociowej, przebudowano zejście do piwnic oraz schody na parterze; wykonano modernizację sanitariatów. Klatkę schodową w budynku nr 13 obudowano drzwiami p.poż. W ramach prac remontowo-adaptacyjnych wnętrz wymieniono część podłóg i posadzek, wykonano renowację drewnianych schodów na piętro, przebudowano instalacje wewnętrzne, wykonano naprawę tynków wraz z malowaniem pomieszczeń oraz przeprowadzono konserwację kolumny międzyokiennej (tzw. „gezes”) w sali na piętrze. Ponadto wykonano prace konserwatorskie przy elewacji, z naprawą uszkodzonych elementów kamieniarki. Wymieniono część stolarki okiennej i drzwiowej w złym stanie na nową, powtarzającą formę historyczną. Przy okazji wymiany drzwi frontowych kamienicy Celejowskiej (pochodzących z l. 70 XX w.), przebudowano je tak, aby mogły otwierać się na całej szerokości otworu drzwiowego; od wewnątrz zamontowano pakiet drzwi szklanych całkowicie przeziernych. Przy elewacji tylnej kamienicy Celejowskiej odtworzono drewnianą galerię – wg niezrealizowanego, autorskiego projektu odbudowy galerii Jana Koszczyc-Witkiewicza z l. 1924-25.

Na zapleczu kamienic przebudowano i rozbudowano budynek gospodarczy, rozebrano drewnianą altanę, wymieniono ogrodzenie oraz urządzono ogród.”

Więcej zdjęć we wpisie Lubelskiego WKZ