Słupsk – historia odbudowy Zamku Książąt Pomorskich

Zamek wybudowany został w stylu gotyckim w 1507 r. za panowania Bogusława X, księcia wołogoskiego, słupskiego i szczecińskiego z rodu Gryfitów. Przebudowany na renesansowy w latach 1580-1587. Za panowania niemieckiego „opuszczony i ogołocony zamek zaczął pełnić rolę magazynów wojskowych, początkowo zboża, później broni. W początku XIX wieku zamek uległ znacznym przeróbkom. Po uderzeniu pioruna w 1815 r. częściowo rozebrano wieżę, nadbudowano czwartą, niską kondygnację, zamurowano duże okna tworząc w ich miejscu znacznie mniejsze. Wnętrze całkowicie przekształcono wyburzając ściany i sklepienia tworząc kondygnacje wsparte na drewnianych filarach. W 1821 roku całość przykryto ciężkim, dwuspadowym dachem.

W XX wieku całkowicie przebudowany i zdewastowany zamek nadal pełnił funkcję magazynów, tuż przed wojną przechowywano tu m.in. dekoracje teatralne. Po wojnie przez jakiś czas mieściła się tu wytwórnia lin i siatek.”

„Przełom w dziejach zamku przyniósł rok 1951, kiedy to przystąpiono do prac zabezpieczających, które poprzedziły zasadniczą odbudowę. Odbudowa prowadzona w latach 1958-65 przez gdański oddział Pracowni Konserwacji Zabytków miała na celu przywrócenie wyglądu zamku z czasów renesansowej przebudowy i przystosowania do pełnienia nowej funkcji – siedziby muzeum. Od 1965 roku zamek stanowi siedzibę Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.” (Zamek Książąt Pomorskich (www.slupsk.pl)

Podczas remontu w 2007 odnowiono elewację, wymieniono okna i zrekonstruowano część ogrodów zamkowych.