Nagórzany (woj. podkarpackie, pow. sanocki) – odbudowa cerkwii św. Piotra i Pawła
„Cerkiew św. Piotra i Pawła w Nagórzanach w Gminie Bukowsko wzniesiona została w 1848 r., do doniedawna znajdowała się w ruinie przez co mogła zagrażać nawet życiu mieszkańców wsi. Starania władz samorządowych gminy, władz wojewódzkich i powiatowych, sprawiły, że została odbudowana.
22 listopada 2024 r. odbyło się oficjalne otwarcie odbudowanej już Cerkwi.” (za: Cerkiew w Nagórzanach odzyskała utracony blask – Aktualności – Powiat Sanocki)
„Po II wojnie światowej cerkiew sukcesywnie niszczała. W 1985 r. ruiny zostały wpisane do rejestru zabytków. Samorząd czynił starania, aby móc zmienić niszczejącą ruinę w miejsce, które będzie świadectwem dziedzictwa kulturowego regionu. W przyszłości budynek będzie wykorzystywany na cele kulturalne dla lokalnej społeczności. Odbudowana cerkiew w Nagórzanach, choć nie będzie już obiektem sakralnym, to będzie oddawać charakter architektury sakralnej grekokatolickiej na terenie gminy Bukowsko. W ramach przedsięwzięcia zrekonstruowane zostały mury budowli, wstawiono okna, odbudowano dach i sufit cerkwi. Wykonane zostały dojścia do budynku i zainstalowano oświetlenie zewnętrzne.” (za: Odbudowan… – Podkarpacki Wojewódzki Konserwator Zabytków w Przemyślu | Facebook)
Mamy nadzieję, że w przyszłości cerkiew odzyska również dach kryty gontem. Więcej zdjęć „PRZED” i „PO”: Ruiny cerkwi w Nagórzanach ( Gmina Bukowsko) | Magurskie wyprawy – podróże, góry, fotografia
– Cerkiew pod wezwaniem św. Piotra i Pawła w Nagórzanach, to bardzo ważny obiekt dla lokalnej społeczności – ma ona znaczenie sentymentalne. Dzień samego otwarcia odbudowanego obiektu to wyjątkowa chwila, nie tylko dla mieszkańców Nagórzan ale dla całej Gminy Bukowsko. – mówi Starosta Sanocki Robert Pieszczoch
Prezes Stowarzyszenia Uniwersytetu Ludowego Rzemiosła Artystycznego Beata Woroniec, zaprezentowała wystawę „Exodus” znajdującą się we wnętrzu cerkwi:
– Wystawa nawiązuje do wydarzeń które się tutaj rozegrały. Nawiązuje do dziedzictwa kulturowego, jest wyrazem również solidarności z ludnością która tutaj mieszkała, we współczuciu dla jej przeżyć dla cierpienia dla konieczności opuszczenia domów.