Wilno – rekonstrukcja organów (2022) i konserwacja polichromii (2023) w Kościele Franciszkanów

Konserwacja polichromii

Na zdjęciach efekty konserwacji polichromii sklepień nawy głównej: „Na sklepieniu nawy głównej kościoła franciszkańskiego pw. Wniebowzięcia NMP w Wilnie przetrwały fragmenty osiemnastowiecznych malowideł przedstawieniowych i ornamentalnych wykonanych przez o. Franciszka Niemirowskiego. Od 2013 r. prowadzone były prace przy ich konserwacji i restauracji. W latach 2013–2015 skupiono się na pierwszym przęśle nawy głównej, nad chórem. W latach 2018–2022 działania objęły kolejne pięć przęseł nawy głównej.

W roku 2023 przeprowadzono ostatni etap prac, przy szóstym przęśle nawy głównej i sklepieniu prezbiterium. Zakres prac obejmował: usunięcie zabrudzeń, późniejszych przemalowań i pobiał, wzmocnienie pierwotnej warstwy malarskiej i podłoża, uzupełnienie spękań i ubytków tynków, odsalanie, dezynfekcję malowidła, uzupełnienie warstwy malarskiej (punktowanie), częściową rekonstrukcję brakujących partii przedstawień. „Prace możliwe były dzięki dofinansowaniu ze środków MKiDN w ramach programu „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą”. Instytucją zarządzającą programem od 2020 roku jest Instytut Polonika.

Więcej: Wilno, kościół pw. Wniebowzięcia NMP, konserwacja polichromii sklepień nawy głównej – etap VI (Litwa) Polonika

Rekonstrukcja organów

„Organy zostały zrekonstruowane na wzór znajdujących się niegdyś w tej świątyni organów z II połowy XVIII wieku. Prospekt organowy jest kopią tamtych – stojących obecnie w kościele pw. Opatrzności Bożej w Daugach w rejonie olickim – historycznych organów, natomiast wnętrze instrumentu jest nowe. Rekonstrukcja organów możliwa była dzięki finansowemu wsparciu Polskiej Fundacji Narodowej. Polska Fundacja Narodowa od lat wspiera na Litwie projekty upamiętniające wspólną historię obu krajów. PFN wsparła dostosowanie pomieszczeń poddasza kościoła i klasztoru franciszkanów na potrzeby Instytutu Polskiego Dziedzictwa Narodowego oraz stworzenie w nim biblioteki i sali konferencyjnej wraz z zapleczem”.

Fundacja przyczyniła się również do powstawaniu Muzeum Chrztu Litwy – wsparła dostosowanie podziemi kościoła i klasztoru na potrzeby muzeum, a w kolejnych etapach wyposażenie muzeum w eksponaty oraz ekspozycji multimedialnej w sprzęt audio-wideo.” (za: dzieje.pl)

Galeria zdjęć organów: https://www.15min.lt/kultura/galerija/vilniaus-svc-mergeles-marijos-emimo-i-dangu-baznycios-vargonai-288556

Historia

Wybudowany w stylu gotyckim w XIV-XV. Sklepienie odbudowane w 1533 r. po pożarze. Kolejne pożary w 1737 i 1748 r. W 1780 r. odbudowany w formach barokowych. W odwecie za powstanie styczniowe zaborca zlikwidował klasztor i zamknął kościół a następnie przebudował go na archiwum tworząc wewnątrz kondygnacje. Bogate wyposażenie w dużej mierze zniszczono. Dzwonnicę rozebrano. Po wypędzeniu Rosjan w 1918 przywrócono kościołowi funkcje sakralne i rozpoczęto remont. W 1945 komuniści ponownie zamknęli kościół. Wnętrza wykorzystywano jako magazyny co doprowadziło przez lata do daleko idacej degradacji. Po upadku ZSRR w roku 1990 władze litewskie wraz z zakonnikami rozpoczęły trwający do dziś remont kościoła. Prace wspierają polskie MKiDN i Polska Fundacja Narodowa. Od 1998 r. gdy franciszkanie ponownie objęli kościół opieką duszpasterską, nabożeństwa w świątyni są sprawowane w dwóch językach – polskim i litewskim.