Witryny meblowe – dawniej i dziś
Witryny meblowe o konstrukcji ramowo-płycinowej swoją największą popularność święciły na przełomie XIX i XX w. Ich zadaniem było reklamowanie sklepu i przyciąganie klienta, stąd też do ich wykonania i wyglądu przywiązywano sporą uwagę. Niestety po II wojnie światowej zaczęły one znikać z krajobrazu miejskiego. Zostały po nich nagie ściany, które szybko zaczęły wypełniać łatwiej dostępne i szybsze w wykonaniu drukowane reklamy i szyldy. Ich nowoczesna krzykliwa forma nie harmonizowała ani z piękną architekturą starych kamienic ani z klimatem historycznych przestrzeni miejskich wprowadzając estetyczny nieład i brzydotę. Na szczęście ostatnimi laty drewniane witryny znów wracają do łask…
Poniżej kilka zdjęć witryn sklepowych na archiwalnych zdjęciach, przykłady zachowanych zabytkowych witryn oraz współczesne realizacje.



Foto za FB/Podkarpacki Wojewódzki Konserwator Zabytków w Przemyślu.


Po II wojnie światowej zniknęły wszystkie witryny. Pozostały ,,nagie” ściany.

Foto: Bogusław Kwiatkowski (G), pomorzezachodnie.travel (D).


,,W ostatnich dniach odebraliśmy prace konserwatorskie przy zabytkowej meblowej witrynie w Jarosławiu, wpisanej do rejestru zabytków. Znajduje się pod numerem 8, czyli dawnej kamienicy Rohma, gdzie w latach 1683 – 1980 mieściła się apteka, a następnie Herbapol. Jarosławska witryna sklepowa o konstrukcji ramowo płycinowej, zachowała się jako jedyna w Rynku, coraz mniej mamy takich obiektów. Na starych pocztówkach witryny zachwycają swoim urokiem. Kiedyś były powszechne, dzisiaj są postrzegane jak dzieła sztuki i należą do rzadkości. Dlatego cieszymy się z odbioru konserwatorskiego i dobrze spożytkowanej dotacji konserwatorskiej. Pełen sukces będzie wtedy kiedy zostaną zrealizowane jeszcze dwa elementy przewidziane w programie konserwatorskim na przyszły rok – drzwi wejściowe i szklana tablica ze złoconym napisem z datą założenia apteki.”
Tekst i foto: FB/Podkarpacki Wojewódzki Konserwator Zabytków w Przemyślu.





Tradycja budowania i zdobienia witryn sklepowych jest wciąż żywa na Wyspach Brytyjskich.