Łotwa – historia zniszczenia i rekonstrukcji Domu Bractwa Czarnogłowych w Rydze

Na fasadzie zrekonstruowanego Domu Czarnogłowych w Rydze, tak jak w XVI wieku, znów widnieje rymowany napis: „Sollt ich einmal fallen nieder, so erbauet mich doch wieder” (Jeśli kiedykolwiek upadnę, odbuduj mnie ponownie). Kilka słów o historii budynku, który przez 60 lat znajdował się w granicach I Rzeczypospolitej i w którym w 1921 podpisano Traktat Ryski.

Dom Czarnogłowych na Placu Ratuszowym Starego Miasta w Rydze to jeden z symboli i wizytówek Łotwy. Wzniesiony w XIV w. Początkowo nazywany Dworem Artusa i siedziba kupców Wielkiej Gildii. Od 1477 aż do 1939 r. siedziba Bractwa Czarnogłowych, skupiającego bogatych i nieżonatych kupców (nazwa stowarzyszenia wywodziła się od jego patrona – św. Maurycego). Gotycki budynek był kilkukrotnie przebudowywany, m.in. w latach 1619-1625 w stylu niderlandzkiego manieryzmu. W 1710 r. częściowo zniszczony przez wojska rosyjskie. Rozbudowany pod koniec XVIII i na początku XIX w. Kolejny raz zniszczony w 1941 roku podczas ostrzału niemieckiego. Choć Łotysze zabezpieczyli ruiny i chcieli je po wojnie odbudować, władze radzieckie w 1948 r. zdecydowały o wysadzeniu ruin. Uratowane zostały tylko fragmenty rzeźb, eksponowane dziś w gotyckich piwnicach Domu.

Pomysł rekonstrukcji zrodził się w latach 80-tych ubiegłego wieku wśród pracowników i studentów architektury na politechnice w Rydze. Zebrano wszystkie dostępne materiały ikonograficzne i wykonano na ich bazie projekt. W 1991 r. zorganizowano poświęconą budynkowi wystawę a w 1992 r. przeprowadzono poprzedzające główne prace badania archeologiczne. Rekonstrukcja rozpoczęła się w 1995 r. Prace planowano zakończyć przed przypadającą w 2001 roku 800-letnią rocznicą założenia miasta. Za rekonstrukcję odpowiadała spółka akcyjna Restaurator, która zatrudniała rzemieślników, budowniczych, modelarzy, rzeźbiarzy, cieśli, kowali, złotników, specjalistów od żyrandoli etc. „Wyświęcenia odbudowanego Domu Czarnogłowych i Placu Ratuszowego dokonano dnia 9. grudnia 1999 roku. Również tego dnia na Placu Ratuszowym ponownie stanął 7 metrowy posąg Rolanda – średniowieczny symbol miasta.” O budowie i odbudowie Domu Czarnogłowych przypomina napis na szczycie budynku: ANNO 1334, RENOV. ANNO 1999″.

Internauci zauważyli, że Dom Czarnogłowych na zdjęciach prawie zawsze przedstawiany jest osobno, tak jakby fotografujący chcieli uniknąć pokazywania jego otoczenia. W istocie zabudowa w pobliżu Domu nie miała tyle szczęścia i nie została zrekonstruowana a nowoczesne budynki dalece odbiegają od jego poziomu artystycznego.

W komentarzu ciekawostka ze zbiorów Muzeum na Wawelu przypominająca o związkach Rygi z Rzeczpospolitą.

Dom Bractwa Czarnogłowych w Rydze wysadzony w 1948 r. i współcześnie po rekonstrukcji.
Dom Bractwa Czarnogłowych w Rydze po ostrzelaniu go przez wojska niemieckie w 1941 r.
Zrekonstruowana stela z wizerunkiem patrona Bractwa Czarnogłowych – św. Maurycego.
Szczyt Domu Czarnogłowych w Rydze. Daty przypominają o budowie i odbudowie budynku.
Stojąca przed Domem Czarnogłowych zrekonstruowana rzeźba Rolanda.
Oryginał powstał w 1897 r.
Zrekonstruowany zegar astronomiczny z „wiecznym kalendarzem”, pierwotnie dzieło lokalnego mistrza Matisa.
Zrekonstruowana Wielka Sala Spotkań w Domu Czarnogłowych. Powyżej archiwalne zdjęcie z obrad konferencji pokojowej pomiędzy II RP a Związkiem Sowieckim w roku 1920.
Jeden ze zrekonstruowanych pieców we wnętrzach Domu Czarnogłowych.
Łotysze nie byli konsekwentni. Nowe budynki stojące tuż obok Domu Czarnogłowych.

Podobne wpisy

Jeden komentarz

  1. Lufa armaty ufundowana przez mieszczan Rygi dla Jana Zamoyskiego, hetmana wielkiego koronnego; Jakub Copius, 1585.

    Zbiory Muzeum Zamku Królewskiego na Wawelu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *